Harbi arkadaşlık demişken...

"Aslında dostluklar da kardan adam gibidir.
Eriyecekleri bile bile inşa edilir."


Çok kolay silerim insanları hayatımdan. Ama en zoru da zamanında kardeşim dediğin insanı silmek heralde. Çok yaptım bunu çünkü. Lise hayatım bittiği gün bi daha aramayacağım insanlar listesi yaptım. Bu ne kadar doğru, onu tartışmayacağım fakat çokta güzel yapmışım.

Kararlarımdan pişman olmadım hiçbir zaman. Hiçbir zaman demeyeyim de oldum ama nasıl diyeyim, oldum ama az oldum, hani şey, var 1-2 tane pişman olduğum, ama arkadaşlık dostluk söz konusu olduğunda çok iyi çok güzel seçerim dostlarımı. Ve o yüzden dostum yok gibi birşey. Resmen kalabalık içindeki yalnızı oynuyorum.

Öyle bir dönemdeyim ki şu sıralar. Hayatımı sorguluyorum sık sık. Bu da ne demek oluyor biliyor musunuz? Evet, depresyona girdim ben.

Öyle bir yalnızlık ki, "Yalnız mıyım?" diye düşündükçe yalnızlaşıyorsun.

"yalnız kalmak.. bir ilaç mıdır? yoksa hastalığın ta kendisi mi? "

Zaman zaman hepimiz düşünüyoruz bunları da, ben çıkamıyorum işte içinden. Hayatta gerçek anlamda yalnızlığı ben yaşıyorum galiba.

Çıkmak için bir sebep lazım. Ama sebebim bile yok. Her neyse.


Ben.. Kırık cam üstünde yalınayak.. ve çırılçıplak...

hipokondriyak- Zakkum from Umit Kara on Vimeo.